Een van de voorbeelden in de handreiking is Windpark Nijmegen-Betuwe; waar de Gelderse Natuur en Milieufederatie aan de wieg heeft gestaan. Daar is zeer waardevolle ervaring opgedaan met het in coöperatief eigendom realiseren van een windpark. Er is een prima relatie opgebouwd met omwonenden, júist ook met aanvankelijke tegenstanders. De gemeente speelde bij aanvang een onontbeerlijke rol. Daarnaast wordt Bronnen van Ons genoemd als goed voorbeeld van een coöperatieve ontwikkelaar en de maatschappelijke tender windenergie als voorbeeld beleid om meer voorwaarden voor inpassing in natuur en landschap en lokaal eigenaarschap te kunnen stellen als lokale overheid.
Gemeente moet regie nemen
Wie de handreiking leest, raakt er van doordrongen dat gemeenten zélf de regie moeten nemen. Ook als de energie-opgave is vastgesteld, is het niet verstandig het participatieproces bij ontwikkelaars neer te leggen. Eerst moeten, samen met de bevolking, randvoorwaarden worden opgesteld, die onder andere tot een afgewogen locatiekeuze kunnen leiden. Tenminste 50% lokaal eigendom is wenselijk en prima mogelijk, zelfs als er nog geen ervaren energiecoöperatie is. Energie Samen en de Natuur en Milieufederaties staan klaar om waar nodig op regionaal en lokaal niveau een helpende hand te bieden. Het toewerken naar Regionale Energiestrategieën de komende tijd biedt kansen. Die moeten dan wel worden benut en dat begint bij een zorgvuldig proces, waarin alle ’stakeholders’ voldoende worden betrokken. Ook hier geld een goed begin is het halve werk: een goed zorgvuldig proces aan de voorkant, voorkomt uitstel en afstel aan de achterkant door onvoldoende participatie en draagvlak en zal daarmee bijdragen aan het broodnodige versnellen van de energietransitie.
