Kabinet blijft aardgasblind

27 januari 2014

Kabinet blijft aardgasblind

onderstaand artikel verscheen op 24 januari 2014 in Dagblad van het Noorden

Het kabinet heeft vrijdag 17 januari 2014 besloten dat de komende jaren nauwelijks minder gas gewonnen gaat worden in Groningen. Een gemiste kans vinden Natuur & Milieufederatie Groningen en Milieudefensie. Een veel grotere reductie van de gaswinning, zou niet alleen recht doen aan de veiligheidsrisico’s waaraan de Groningers worden blootgesteld, maar kan ook goed uitpakken voor economie en milieu. Als de politici in Den Haag tenminste deze kans grijpen om serieus werk te maken van verduurzaming van de energievoorziening en minister Kamp niet kiest voor de makkelijke weg van schaliegas.

Wij zijn de actievoerders in Groningen dankbaar dat het ze gelukt is de Haagse politici te laten inzien dat het leunen op aardgaswinning niet zonder meer kan worden voortgezet. Als zij voor elkaar krijgen dat de winning van aardgas in Groningen substantieel wordt verminderd, is dat niet alleen in het belang van Groningen, maar ook voor de rest van Nederland, al loopt Nederland nu aardgasbaten mis.

Door het terugbrengen van de gasproductie loopt de staatskas inderdaad inkomsten mis en zal de begroting moeten worden aangepast. Maar de aardgasbaten die het kabinet misloopt, verdient Nederland na 2025 dubbel en dwars terug. Meer dan de helft van het Groningse gas wordt momenteel onder de marktprijs aan het buitenland verkocht. Nú de productie terugschroeven is verstandig: het zorgt ervoor dat we straks voldoende aardgas hebben en over tien jaar niet gedwongen zijn peperduur gas te importeren uit Rusland. Ons gas is dan alleen maar meer waard geworden door stijgende gasprijzen!

Wij hopen dan ook dat het Groningse verzet doorzet en erin slaagt een échte koerswijziging in Den Haag te bewerkstelligen. Want fors minder gas uit Groningen betekent dat Nederland méér moet gaan doen aan energiebesparing – Nederland stookt nog steeds voor de sterren – en serieus moet gaan inzetten op duurzame energie. Schaliegas is namelijk geen alternatief. De gevolgen voor milieu, landschap, drinkwater en omwonenden zijn simpelweg te groot. Nederlanders willen geen schaliegas: meer dan 130 gemeenten en 8 provincies waaronder Groningen verklaarden zichzelf al schaliegasvrij.

Crises bieden kansen. Deze kans is enorm. Nederland loopt ver achter op onze buurlanden als het aankomt op de overstap naar een duurzame economie. Dat komt omdat onze nationale overheid de ruim 200 miljard euro die uit de Groningse bodem is gekomen zonder toekomstvisie klakkeloos heeft uitgegeven en niet heeft geïnvesteerd in duurzame energie. Het geld is op, het gas straks ook – en er is nog steeds géén plan B.

Tienduizenden groene banen áls de gaskraan dicht gaat
Dat plan moet er nu wel komen. Een plan waarbij de Groningers eens niet gedupeerd worden. Een plan dat niet alleen kijkt naar de zorgen van vandaag, maar ook echt perspectief biedt op de toekomst. Maatregelen die onze energievoorziening verduurzamen leveren enorm veel hoogwaardige banen op. Volgens het ECN creëert een toename van 4 naar 16 procent duurzame energie tussen 2017 en 2020 al 15.000 extra banen. Groningen krijgt wat ons betreft een groot deel van deze banen toebedeeld door te investeren in duurzame initiatieven in Groningen, zoals de innovatieve vergasser van biomassa Woodspirit in Delfzijl.

Voorbeelden van succesverhalen te over. De Schotten hebben al in 2020 een volledig ‘fossielvrije’ elektriciteitsvoorziening. De Denen veroveren de volledige offshore-markt en bouwen met hun eigen Vestas en Siemens het ene na het andere nieuwe windpark op zee. In Duitsland zijn nu al 377.000 banen in de duurzame energiebranche en dat neemt toe tot 600.000 in 2020. Een veelvoud van de fossiele energiesector, zelfs meer dan de beroemde Duitse auto-industrie – en uiteindelijk een motor achter een nieuw soort economische groei. Het verschil met de Duitsers? Simpelweg het lef en de visie om te investeren in de toekomst.

De gaskraan verder dichtdraaien is een unieke kans voor Nederland. Het dwingt ons het roer om te gooien. Meer investering in de Groningse economie – én in de energievoorziening van de toekomst.